عصب ادبیات شناسی

تقریبا سال۱۳۸۱ شمسی بود که نخستین بار دانش نورواستتیک یا زیبایی شناسی عصبی پایه گذاری شد.
سمیر زکی استاد عصب شناسی لبنانی تبار دانشگاه های بریتانیا و فرانسه بنیان گذار این رشته نوپای دانشگاهی است.
زیبایی شناسی عصبی پیوند دانش های روانپزشکی‌- مغز و اعصاب و هنر است.
هدف آن بررسی و تحلیل ساز و کار مغز و اعصاب آدمی است در فرایند درک لذت ادبی.
نورواستتیک در پی این است بداند چه فعل و انفعالاتی در رشته های عصبی مغز روی می دهد زمانی که فردی از درک یک قطعه شعر، یک تابلوی نقاشی و سایر حوزه های هنری درگیر لذت هنری می شود.
همانطور که اشاره شد حوزه نوروساینس یا نورواستتیک ادبیات، نقاشی، موسیقی و سایر هنرهاست.

هنوز در کشور ما کسی از «عصب ادبیات شناسی» سخنی نگفته و پژوهشی در این رابطه نیست.
اما در حوزه دین و عصب شناسی مقالاتی در دست است.

از زیبایی تا زیبایی شناسی عصبی

⭕️ زیبا: ویژگی هر آنچه یا هر آنکه، درک و دریافتش لذت بخش و چشم نواز باشد. دلنشین، مطبوع، خوشایند، زیبنده، درخور، شایسته

⭕️ زیبایی: مجموعه ای از ویژگی و حالاتی که در "زیبا " وجود دارد. دلپذیر بودن، سزاواری. هر آنچه موجب لذت باشد.

⭕️ زیبایی حاصل چیست؟: هر آنچه تناسب داشته باشد. زیبایی حاصل تناسب است. اما تناسب نسبی است.

⭕️ زیبایی شناسی: دانش شناخت زیبایی و کارکرد آن در آثار هنری،
علم الجمال، استتیک

⭕️ زیبایی شناسی عصبی: اصطلاحی است که نخستین بار توسط سمیر زکی عصب شناس بریتانیایی به کار برده شد که در آن به پایه های عصبی درک هنر و زیبایی پرداخته می شود.
زیبایی شناسی عصبی اکنون به عنوان رشته ای نوپا در دانشگاهها مطرح است و حوزه های گونه گون ادبیات،نقاشی،موسیقی و... را در بر می گیرد. زیبایی شناسی عصبی را نورو استتیک و نورو ساینس خوانده اند.

**در بلور خواب ها**...