ریشه شناسی فارسی انگلیسی بوقلمون

⭕️ ریشه شناسی فارسی و انگلیسی بوقلمون

بوقلمون از ریشه یونانی ابوقلمون(هوپُکَلَمُن)
نامی که به چندین مفهوم از جمله پارچه، سنگ جانوری دریابی، مرغ هندی، (جانور خانگی معروف) و حربا داده شده است.
ما ریشه ای از بوقلمون را که معنای آفتاب پرست دارد آورده ایم.

بوقلمون (آفتاب پرست) در یونانی خامائیلیئون است، به معنای شیر زمینی

به ریخت یونانی خامائیلیئون که در لغت نامه دهخدا هم اشاره شده.

خامائی: به معنای زمینی
و لیئون به معنای شیر است.

در انگلیسی امروز هم آفتاب پرست chameleon
نام دارد.
ریشهchame از یونانی خاما همریشه زمین است.
زمین در فارسی امروز در اصل صفت نسبی است: زم + ین

در پهلوی: زمیک/ زمیگ
در اوستایی: زم
در هند و اروپایی: جِم

واج / ز/ فارسی، در یونانی به/ خ/ بدل شد.
تبدیل ز به خ معمول است: سوختن سوز، باختن باز و...

لیئون در خامائیلیئون همان lionاست به معنای شیر.
ریشهlionدر انگلیسی از فرانسه قدیم و سپس یونانی آمده.
شیر هم مانند فیل در اروپا نبوده پس واژه اش هم در ابن زبان وارداتی است.

اما Lion از یک ریشه غیر سنسکریت است و از عربی، عبری و مصری و آفریقایی lae و laebوارد یونانی شده.
در عربی لبوة و لب(لَبُن) همین ریشه است. برای معنای لبوة به معنای شیر ماده به لغت نامه رجوع کنید.

تحقیق: محمود علی اصغری